სანტა კლაუსი მართლა არსებობდა
ეს ისტორია მეოთხე საუკუნიდან იწყება. მირაში (ახლანდელი თურქეთი) მოღვაწეობდა ერთი ეპისკოპოსი, რომელსაც ნიკოლოზი (ინგ: Nicholas) ერქვა. მას მშობლები ადრე გარდაეცვალა და მათგან საკმაოდ დიდი ქონება ერგო. ნიკოლოზი კეთილი და გულუხვი ადამიანი იყო, გაჭირვებულებს ეხმარებოდა და განსაკუთრებით ბავშვებს სწყალობდა.
ერთ-ერთი ლეგენდის თანახმად, მირაში ცხოვრობდა ერთი ძალზედ გაჭირვებული კაცი, რომელსაც სამი ქალიშვილი ჰყავდა. სიღარიბისა და სიდუხჭირის გამო მისი ქალიშვილები გათხოვებას ვერ ახერხებდნენ, რადგან იმ დროს დასაქორწინებლად მზითევი აუცილებელი იყო. ამ ამბის შესახებ მთელმა ქალაქმა იცოდა, მათ შორის ნიკოლოზმაც. ერთ დღეს ნიკოლოზმა ამ ღატაკ კაცს ბუხრის საკვამურიდან ოქროთი სავსე ტომარა ჩაუგდო. მოგვიანებით, ნიკოლოზმა იგივე გაიმეორა მისი მეორე ქალიშვილის გასათხოვებლადაც. ღარიბმა გაარკვია, ვინ ეხმარებოდა. ნიკოლოზი დიდხანს ემუდარებოდა მას, რომ მისი ვინაობა არსად გაემჟღავნებინა, რადგან არ უნდოდა ყურადღება მიეპყრო. მიუხედავად ამისა, ისტორია მაინც გავრცელდა და ამის შემდეგ ყველა “მოულოდნელი საჩუქარი” ნიკოლოზის სახელს დაუკავშირდა.
მე-16 საუკუნეში ევროპის უდიდეს ნაწილში წმ.ნიკოლოზის შესახებ ისტორიები თითქმის დაიკარგა და დიდი პოპულარობითაც ვეღარ სარგებლობდა.
შობის ღამეს ბავშვებისთვის საჩუქრების მიტანის როლი სხვადასხვა ქვეყნებში სხვადასხვა გმირებმა მოირგეს. მაგალითად, დიდ ბრიტანეთში საჩუქრები „შობის მამას“ მიჰქონდა, ავსტრიასა და გერმანიაში კი – „ქრისტეს მახარობლებს“.
მოგვიანებით, ჰოლანდიელმა მოგზაურებმა აშშ-ში წმ.ნიკოლოზის შესახებ ისტორიების მოყოლა დაიწყეს. ასე გამოჩნდა ამერიკელებისთვის ახალი საშობაო გმირი, რომელსაც ჰოლანდიელები „სინტერკლაას“-ს ეძახდნენ, ამერიკელები კი სანტა კლაუსს.
კომენტარები: