მამა პეტრე თავის გოგონას, მარიამ კვარაცხელიას, რომელიც 18 წლის გახდა, დაბადების დღეს ულოცავს და ასეთ ტექსტს უძღვნის:
“ასე მგონია ერთად დავიბადეთ… მგავს კი არა, მე ვარ. სამშობიაროში რომ მივედი, ნინოს ჩემი ბავშვობა ჰქონდა გულზე მიკრული.
ერთად გავიზარდეთ… ერთად დავდიოდით უნივერსიტეტში, ბიბლიოთეკაში, ლაშქრობებზე…
13 მარტს უკვე 18 წლის ხდება.
რა პატარა ასაკია, მაგრამ რამდენი რამ გამოიარე… რამდენი ტკივილი და სიხარული იწვნიე ცხოვრებისგან… არასდროს გიყურებდი როგორც უმცროსს, როგორც პატარას… დაბადებიდან მეგობრები ვიყავით, დაბადებიდან ყველაფერი ერთნაირად გვესმოდა, ან არ გვესმოდა…
რა კარგი იყო, ჩვენს პატარა სახლუკაში ერთად რომ ვაწყობდით კუბიკებს, ვკითხულობდით ლექსებს, ვცეკვავდით… დღემდე დამცინი, რა საშინლად მასწავლიდი ცეკვასო… გინდოდა გემღერა, მაგრამ ამაშიც მე მგავხარ და ეს მართლა საშინლად გამოგდიოდა…
ბავშვობაში, ძალიან პატარა ასაკში გადაწყვიტე, “მარიტა” ვიქნებიო… “ნატვრის ხემ” იქონია გავლენა და ცხოვრებამაც ხელი შეგიწყო…
მარიტა ხარ, ძალიან ლამაზი, ჭკვიანი, გონიერი, ქვების გროვას გადარჩენილი მარიტა… გადარჩი კი?! კი, აუცილებლად გადარჩი და რაც მთავარია, ღირსეულად გაუძელი ციციკორეების ყველაზე მახინჯ მორალს…
არ გაბოროტდი, ან როგორ უნდა გაბოროტებულიყავი, ღმერთმა მშვენიერებისთვის შეგქმნა…
ხშირად ვკამათობთ, ოღონდ ამ კამათშიც ერთმანეთს ვეთანხმებით, მაგრამ თავს არ ვუტყდებით…
დედაშენმა გუშინ თავისთვის ჩაილაპარაკა, პაატა, წარმოგიდგენია, უკვე 18-ის გახდაო… ცრემლი
კომენტარები: