ცოტამ თუ იცის იმის შესახებ, რომ შინაურ ცხოველებს შეუძლიათ დახმარება გაუწიონ მშობლებს ბავშვის აღზრდაში. და ამასთან ერთად, შინაური ცხოველი, ბავშვისთვის შეიძლება გახდეს, ყველაზე პირველი, საუკეთესო და ერთგული მეგობარი, რომელიც ხელს შეუწყობს ბავშვის ნიჭისა და უნარის ყველა მინართულებით განვითარებას. შინაური ცხოველები ყველაზე უკეთესად გრძნობენ და ესმით ბავშვის სურვილების და ამის გამო, ბავშვებიც უკეთესად გრძნობენ თავს მათ გარემოში.
შინაური ცხოველები ეხმარებიან ბავშვებს სამყაროს შეცნობაში – ის ხომ ბავშვისთვის უცხო სამყაროს ნაწილია. ცხოველთან პირველი ურთიერთობის შემდეგ, ბავშვი მოინდომებს მის შესახებ უფრო მეტი ინფორმაციის გაგებას. ყოველდღიურად მასზე დაკვირვებით, ბავშვი ცნობისმოყვარე და დაკვირვებული ხდება ანუ დაკვირვების უნარ-ჩვევები გამოუმუშავდება. ხოლო თუ ბავშვს ცხოველის მოვლა დაევალება (რა თქმა უნდა, თუ თავად ექნება ამის სურვილი), ის დისციპლინას და დამოუკიდებლობას მიეჩვევა, გამოუმუშავდება პასუხისმგებლობის გრძნობა.
ბავშვის განვითარება
დამტკიცებულია, რომ თუ ბავშვს პატარობიდანვე აქვს შინაურ ცხოველებთან ურთიერთობის გამოცდილება, ის განვითარების დონით, ბევრად უსწრებს თავის თანატოლებს. ასევე ბავშვები, რომლებიც ხშირად ეფერებიან ცხოველებს, უფრო მზრუნველები, გულკეთილები და მოწესრიგებულები არიან. მშობლებმაც, რა თქმა უნდა, უნდა აუხსნან, რომ ცხოველებისადმი ცუდი და აგრესიული მოპყრობა არ შეიძლება.
როდესაც ბავშვი თამაშობს შინაურ ცხოველთან, ის ამით დამოუკიდებლად, მშობლის ჩარევის გარეშე, თამაშს ეჩვევა, არ ჭირვეულობს და არ ხდება განებივრებული. ცხოველთან თამაშმა, მას შეიძლება რამე წყენა დაავიწყოს, რომელიც თანატოლებისგან ან უფროსებისგან მიიღო. ამ შემთხვევაში, ცხოველი მისთვის, ფსიქოთერაპევტის როლს ასრულებს. მას შეუძლი ბავშვი სტრესისგან გაათავისუფლოს და ოჯახის სხვა წევრებთან, ურთიერთობის მოგვარებაში დაეხმაროს.
სოციალური ადაპტაცია
შინაური ცხოველები ეხმარებიან ბავშვებს თავდაჯერებულობის გამომუშავებაში და საზოგადოების თავშეყრის ადგილებში, საკუთარი თავის რწმენის ჩამოყალიბებაში, რაც მათ უადვილებთ ურთიერთობას თანატოლებთან. ასე მაგალითად, ბავშვი რომელიც ძაღლს ასეირნებს, შეიძლება მეგობარი იპოვოს იმ ბავშვებს შორის, რომლებიც ასევე ასეირნებენ ძაღლებს ან უბრალოდ თამაშობენ პარკში. ბავშვებს შორის ურთიერთობა, ყოველგვარი სიმორცხვისა და თავშეკავების გარეშე მყარდება. შეიძლება, ცხოველებზე საუბრით დაწყებული ურთიერთობა, მომავალში დიდ მეგობრობაში გადაიზარდოს.
ინტელექტუალური განვითარება
ცხოველებთან ფიზიკური შეხების დროს, ბავშვებს უვითარდებათ მგრძნობელობითი აღქმის უნარი, რის შედეგადაც, ის შეხებით სწავლობს სხვადასხვა ნივთების გარჩევას, მათი ფორმის, ფაქტურის და სუნის აღქმას. ასევე, ცხოველებზე დაკვირვებით, ბავშვი სწავლობს ცხოველების ჩვევებს სხვადასხვა სიტუაციებში (ჩვევის მიზეზ–შედეგობრივ კავშირებს), რაც მას ლოგიკურად აზროვნების უნარს უვითარებს.
კომენტარები: