დედა, როგორც მნიშვნელოვანი სიმბოლო და თაყვანისცემის საგანი… სადღეგრძელოების, ლექსებისა და სიმღერების ცენტრალური პერსონაჟი… ოფიციალურ ქართულ კულტურაში დედა საკრალურ ფიგურად, ერთგვარ სუპერგმირადაა წარმოდგენილი, რომელიც ღირსეულად დაუხვდება როგორც მტერს, ასევე მოყვარეს, თუმცა დედის ამგვარი ხატი ერთობ ხუნდება ხოლმე ყოველდღიურ ყოფაში, სადაც ქალი, ხშირ შემთხვევაში, სწორედაც რომ დედობისა და ქალობის გამო იჩაგრება და განიცდის დისკრიმინაციას როგორც ოჯახში, ასევე საჯარო ასპარეზზე. რა განსხვავებაა დედას, როგორც სიმბოლოსა, და დედას, როგორც რეალურ პიროვნებას, შორის?
თითოეულ ადამიანს ევალება, რომ დედას პატივი სცეს, ქალს პატივი სცეს და დაიცვას ის ტრადიციები, რომლებიც არის საუკუნეები, ათასწლეულები..
აუცილებელია ინდივიდუალური ხაზის გაძლიერება, რომ დედა არის აბსოლუტურად ჩვეულებრივი ადამიანი, რომელსაც თავისი ინდივიდუალური განვითარების ხაზები და გზები აქვს – ესეც ტრადიციულ ხედვებს, რა თქმა უნდა, დისკომფორტს უქმნის, მაგრამ მხოლოდ ასე შეიძლება ტრანსფორმირდეს, იმიტომ რომ დედა უნდა იყოს ნორმალურად ფუნქციონირებადი ოჯახური სისტემის ნაწილი..
გენდერული თანასწორობა, ქალი პოლიტიკასა და საზოგადოებრივ საქმიანობაში, ქალი, როგორც აქტიური სამოქალაქო პირი და არა მარტო ოჯახის “ბურჯი”, ეს ფრაზები დღესდღეობით ძალიან აქტუალურია და ხშირად გვესმის. გლობალიზაციის პროცესმა და მსოფლიოში მიმდინარე ახალმა გამოწვევებმა წინ წამოწია ქალის როლი თანამედროვე პოლიტიკურ, ეკონომიკურ საკითხებში.
პირველ რიგში, უნდა აღინიშნოს, რომ ადამიანების დაყოფა ე.წ. “სუსტ” და “ძლიერ” სქესად თანდათანობით პირობითი ხდება. დღეს აქტიურად გაისმის სიტყვები: ფემინიზმი, ფემინისტი, რაც სწორედ ქალისუფლებებისა და მოვალეობების ზრდაზე მეტყველებს. ის სტერეოტიპული ფრაზები კი, რომელთა მიხედვითაც, ქალი იგივდება ოჯახთან ან, ქალი არის მხოლოს დედა და მისი საქმე იწყება და მთავრდება კუხნაში, საფუძველსმოკლებული გახდა.
კომენტარები: